نیروگاه های خورشیدی به دو دسته کلی منفصل از شبکه یا آفگرید (Off-grid) و نیروگاه خورشیدی متصل به شبکه یا آنگرید (On-grid) تقسیم می شود.
نیروگاه خورشیدی منفصل از شبکه
برای جاهایی مناسب است که میزان مشخصی مصرف برق وجود دارد یا به عبارتی تجهیزات مشخصی وجود دارد که صرفا برای تامین برق آن ها نیاز به احداث نیروگاه خورشیدی است و این نیروگاه ها به شبکه سراسری برق متصل نیستند. در این نوع نیروگاه ها باید باتری و شارژ کنترلر وجود داشته باشد تا بتوانند انرژی الکتریسیته تولیدی توسط پنل خورشیدی را در خود ذخیره کرده و در ساعات غیر آفتابی مثل شب یا روزهای ابری بتواند بار مصرفی (برق مورد نیاز تجهیزات) را تامین نمایند. نیروگاه خورشیدی منفصل از شبکه راهی بسیار مناسب برای تامین برق مکان هایی است که برق شهری ندارند.
روستاهای فاقد برق شهری، روستاهای صعب العبور، عشایر و برخی ویلاها، گلخانه ها و گاوداری ها مستعد استفاده از این نوع سیستم خورشیدی هستند.
نیروگاه خورشیدی متصل به شبکه
نیروگاه هایی هستند که مستقیما هر چه تولیـــد می کنند را به شبکه تزریق می کنند. در ایران دولت برای این نوع نیروگاه ها، امکان خرید تضمینی بیست ساله برق با ضریب تورم را تصویب کرده است. در نیروگاه های متصل به شبکه، باتری برای ذخیره سازی وجود نداشته و لذا هزینه باتری ها و شارژ کنترلر را نخواهد داشت. در مجموع هزینه احداث نیروگاه خورشیدی آنگرید کمتر بوده و تعمیر و نگهداری آن راحت تر است.
بدون دیدگاه